Toon Tellegen heeft voorafgaand aan al zijn schrijven afspraken nodig met zichzelf over de opzet en het verloop ervan. Dat zijn altijd afspraken met de taal: welk woord of welke beginzin is de katalisator van het scheppingsproces. In zijn nieuwste, omvangrijke dichtbundel - hoe onbegrijpelijk productief is deze dichter - is 'Mijn vader' als startpunt in de taal genomen en de inhoudsopgave laat goed zien hoe het werkt: 'bewoog hemel en aarde', 'zocht naar water', 'beet in het stof', 'hield voet bij stuk', 'plukte wrange vruchten' etc. Volgt een lange rij van tientallen zegswijzen of uitdrukkingen (in de taal natuurlijk) die aan de vader verbonden worden en door het vervolg van het gedicht een multi-karakter als vaderfiguur opleveren. Het is een wonderbaarlijke onderneming, zo'n bundel, een geheel fictieve, want uit de woorden ontstane vader, die zo hier en daar wel biografische trekjes zal vertonen, maar daar is het deze dichter toch niet om begonnen. Het geheel is in delen opgebouwd en helemaal op het eind van deze (enigszins met de bundel 'In N.N.' te vergelijken) reeks van vaderverbeeldingen eindigt hij met de moeder: 'Mijn moeder stond in de deuropening,'; daarmee wordt de vadercyclus prachtig afgerond. Verberg tekst